قَالَ ‏ الصادق علیه السلام :  إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً مِنْ خَلْقِهِ فِي أَرْضِهِ يُفْزَعُ إِلَيْهِمْ فِي حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ- أُولئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا آمِنُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلَا وَ إِنَّ أَحَبَّ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى اللَّهِ مَنْ أَعَانَ الْمُؤْمِنَ الْفَقِيرَ مِنَ الْفَقْرِ فِي دُنْيَاهُ وَ مَعَاشِهِ وَ مَنْ أَعَانَ وَ نَفَعَ وَ دَفَعَ الْمَكْرُوهَ عَنِ الْمُؤْمِنِين.

خداوند، در زمين و ميان خلق خود، بندگانى دارد كه (مردم) براى حاجت‌هاى دنيا و آخرت به آنها مراجعه می‌کنند، حقیقتا  این گونه افراد مومن واقعی‌اند و در قیامت امان داده می‌شوند.

پس بدانید محبوب‏ترين بندگان نزد خدا كسى است كه مؤمن فقيرى را در امور دنيا و معاش کمک کند و به آن نفعی برساند و ناملايمات  وسختی ها را از آنها دور نماید.

تحف العقول عن آل الرسول ص، ص: 376